Prilikom restauracije jezuitskog manastira Vila Mondragone, trgovac antikvarnim knjigama Vilfred Vojnić nailazi na knjigu napisanu nepoznatim jezikom i ilustrovanu florom nepoznatom savremenoj botanici.
S obzirom da je restauracija manastira iziskivala novac, trgovac se lako dokopao knjige koja do dan danas intrigira javnost, a dešifrante ostavlja zbunjenima.
Vojnić je uz knjigu dobio i listu prethodnih vlasnika, koja zalazi u 17. vek i vezuje se za važnije ljude tog doba. U listi stoji sledeći tekst:
Ovaj kodeks pripadao je Rudolfu II, caru Svetog rimskog carstva (1576-1612) koji ju je platio sa 600 zlatnih dukata i veruje se da je delo franjevačkog filozofa i izumitelja Rodžera Bejkona iz 13. veka.
Vrlo je verovatno da je knjiga do cara Rudolfa II došla od velškog astrologa Džona Dija koji ju je imao uz ostale Bejkonove rukopise.
Knjiga je bila u Vojnićevom vlasništvu od 1912. do 1969. godine, kada je ušla u zbirku univerziteta Jejl.
Osim što je napisana nepoznatim jezikom i ilustrovana brojnim ilustracijama nepoznatih biljaka, knjiga sadrži nepoznate kosmičke i astrološke prikaze, kao i slike nagih žena koje se kupaju u malim posudama.
Ovo je navelo neke tumače da knjigu razvrstaju u nekoliko poglavlja kao što su: botanika, astrologija, medicina, kosmologija, i farmacija.
Uprkos nekoliko pokušaja da se knjiga dešifruje, značenje teksta ili simpatičnih nagih kupačica, ostaje zagonetno.
Godinama su mnogi smatrali i da je knjiga najobičnija prevara i delo upravo Vojnića, jer je on posedovao potrebno znanje da sačini takvu knjigu s obzirom na to da je čitavog života bio okružen antikvarnim knjigama.
Te sumnje osporava dr Marčelo Montemuro sa univerziteta u Mančesteru i dr Damijan Zanete iz centra Balseiro u Argentini. Oni su semantičkom analizom rukopisa došli do zaključka da tekst ima strukturalnu logiku, koju poseduju i poznati jezici.
Ove celine u velikoj meri osporavaju sumnju da su kao takve namerno umetnute u tekst kako bi prevara bila vernija pravom jeziku. Tim pre što ovakve analize jezika nisu bile poznate u doba kada je knjiga nastala.
Knjiga sadrži oko 170 hiljada glifova (pisanih znakova) koji su najčešće međusobno razmaknuti kosim proredima. Izdvojeno je između 20 i 30 glifova, sa nekoliko izuzetaka gde se pojedini glifovi pojavljuju jednom ili tek po dva puta.
Zahvaljujući internetu, Vojnićev rukopis je postao dostupan čitavoj javnostii, a time i jedno od najzanimljivijih iskušenje za šifrante i ljubitelje misterija. Sa druge strane neki ostaju skeptični, nakon što su mnogi brilijantni umovi ostali nemi pred rukopisom. Kako smatra dr Montemuro, iza ovog rukopisa stoji priča koju nikada nećemo saznati.
Pogledajte video:
Izvor: Telegraf
Нема коментара:
Постави коментар